De Gliphoeve
-
di 22 nov ’2220:00 - 21:30Stadsschouwburg Theaterzaal
Het is 1975. In Suriname wordt de onafhankelijkheid uitgeroepen. “Wie gaat weg en wie blijft hier” is een grote hit op de radio. Etta besluit met haar dochter Millie en zoon Glenn naar Nederland te gaan, vader Stanley blijft voorlopig in Suriname.
Vol verwachting, energie en humor probeert deze sterke moeder haar kinderen een plek te geven in hun nieuwe vaderland. Ze krijgen geen warm welkom, niemand zit op ze te wachten, er is geen werk en er zijn geen woningen.
Ze komen terecht in De Gliphoeve, de eerste flat in de Bijlmermeer die gekraakt wordt door Surinaamse activisten. Gezinnen leven er onder, boven en op elkaar, soms in bittere armoede. Men vindt er ook warmte: in eten en drinken, in muziek en in de gedeelde, vastberaden wil om te slagen. Maar het kleine gezin wordt flink op de proef gesteld.
De Gliphoeve is na Woiski vs. Woiski het tweede deel van de muzikale trilogie van Orkater en het Bijlmerparktheater over de komst van Surinamers in Nederland. Een voorstelling vol levenskracht en muziek als houvast om te overleven en door het beton heen te breken.
Een voorstelling vol levenskracht en muziek als houvast om te overleven en door het beton heen te breken.
Hun optimisme is onweerstaanbaar, hun verlies hartroerend, hun volharding imposant. Zo wordt De Gliphoeve een warmbloedige ode aan liefde en hoop, tegen de klippen op
Credits
regie Geert Lageveen
tekst Bodil de la Parra, Maarten van Hinte & Geert Lageveen
spel Manoushka Zeegelaar Breeveld, Xavier Molijn, Dionne Verwey & Gery Mendes
muzikale leiding Gery Mendes
muziek Gery Mendes, Sophie Anglionin, Walther Muringen en Franklin Caesar Breeveld
choreografie Dionne Verwey
in de pers
“een meeslepende en ontroerende familiekroniek, die de aandacht vestigt op een onderbelichte periode in de recente Nederlandse geschiedenis.” - NRC ★★★★
“een warme voorstelling die vooral opvalt door de liefdevolle karakterschets van deze nieuwkomers in de Bijlmer. De fraaie muziek van Gery Mendes met onder meer een prachtige en ook mooi gechoreografeerde dodenmars, is soepel verweven met de tekst. Prominent is het prachtige spel van Sanne Landvreugd op saxofoon.” - Scènes