Moeder Aarde

Cappella Amsterdam en Calefax delen het podium in Moeder Aarde. Een universeel begrip, waar iedereen op deze planeet toch weer andere associaties bij heeft. En het is een collectief bewustzijn dat zich op een hoger niveau bevindt dan uitwisseling van taal. Moeder Aarde geeft, is vruchtbaar, biedt een thuis, voedt en ontfermt zich over ons welbehagen.

Moeder Aarde is ook onvergeeflijk en vergeet niets. Ze spaart ons niet als we te lang nemen en niet geven. We leven immers in een tijd waarin we ons meer dan voorheen collectief bewust lijken van het feit dat de aarde wel zonder de mens zou kunnen, maar de mens niet zonder de aarde. In een tijd van elektrisch rijden en vliegschaamte kijkt de mens naar Moeder Aarde en vraagt zich af hoeveel rek er nog in zit. Dit is zorgwekkend, maar ook hoopvol en interessant: nieuwe ontwikkelingen krijgen een kans en scherpe keuzes moeten worden gemaakt.

In Moeder Aarde klinken werken die ieder op hun eigen manier vertellen over de rijkdom die onze aarde biedt, maar ook hoe de relatie met onze planeet en tussen mensen onderling onder druk is komen te staan. Speciaal voor dit project schrijft de internationaal bekende componist Kate Moore een nieuw werk voor rietkwintet en koor. In Song of the Chestnut Tree richt Moore zich op het menselijke tekort dat volgens haar ten grondslag ligt aan de problematische relatie tussen mens en planeet: een gebrek aan compassie – voor elkaar, hun omgeving en hun aarde.